Watkins Glen Pirate Radio

Bezoekers - In de tweede helft van de zestiger jaren kwamen de grote popfestivals opzetten. In eerste instantie echte hippiefestivals. Eén van de kenmerken was dat er grote hoeveelheden bezoekers kwamen, aantallen die we ons tot voor die tijd niet konden voorstellen bij muziekfestivals. Het begon natuurlijk met Montery in 1967 (200.000 bezoekers).

In 1969 was er het legendarische Woodstock (400.000 bezoekers) en in 1970 Altamont (300.000 bezoekers). Allen in de USA. Maar ook daarbuiten kwamen vervolgens de grootschalige festivals. Op het Engelse eiland Wight driemaal zelfs, in 1968/69/70 en de laatste uitvoering had ruim 600.000 bezoekers. En in eigen land het Rotterdamse Holland Pop Festival in 1970 ('slechts' 120.000 bezoekers).

 
Progressief - Het evenement dat in de USA de meeste bezoekers had was 'Summer Jam at Watkins Glen'.  Er waren 600.000 mensen. Dit popfestival heeft in Nederland niet veel bekendheid gekregen. In tegenstelling tot de andere popfestivals was er niet een keur aan artiesten maar waren er optredens van 'slechts'  drie groepen:

 

  The Allman Brothers Band, Grateful Dead en de formatie The Band. Vrij progressieve muziek dus. Dit alles werd gehouden op Watkins Glen Grand Prix Raceway. Een racecircuit in Watkins Glen gelegen in de staat New York.  

Ook radio - Watkins Glen vond plaats van vrijdag 27 tot zondag 29 juli 1973. Voorafgaand aan het festival was er al veel belangstelling voor bij de Amerikaanse jeugd. Zo ook bij een aantal radiofanaten uit het 500 kilometer zuidoostelijk gelegen Hartford. Eén van hen had daar een illegaal radiostation en besloot om tijdens het popfestival bij Watkins Glen ook een radiostation op te zetten. Opmerkelijk want radiopiraten had je niet veel in de USA waar van oudsher legio commerciele stations zitten.

De groep radio enthousiasten hadden een middengolf- en een FM zender en bouwden antenne-instructies voor het beoogde doel. Eén van hen werkte bij een televisiestation en wist via die weg perskaarten voor het festival te regelen. In het weekend ervoor huurde men een caravan en sloopte het complete interieur eruit. Vervolgens werd er een radiostudio in gebouwd.

 
Op weg - Op dinsdag werd de caravan achter een auto gehaakt en vergezeldt van een camper (voor de overnachtingen) en diverse auto's ging men op weg naar het circuit waar het festival ging plaatsvinden. De verwachting was dat er veel bezoekers zouden komen dus de radiomakers wilden er al enige dagen van te voren zijn om de drukte voor te zijn. Dat hadden er meer gedacht. Op het laatste gedeelte van de weg naar het circuit kwam een enorme hoeveelheid auto's, campers en bussen in een file terecht. Aan het einde van de avond kwamen de piraten ruim 10 kilometer voor het terrein stil te staan, het verkeer zat helemaal vast. Twee van hen besloten verder te gaan lopen.
 
Canada - Men had als naam voor het radiostation 'Concert Free Radio' bedacht, afgekort CFR. De formele naam van stations op het Amerikaanse continent is altijd een afkorting van letters. Is de eerste letter een C dan staat dat voor Canada. Toen de twee al in de nacht bij het terrein aankwamen meldden ze zich met hun perskaart bij de organisatie als radiomakers van CFR. Daar dacht men met een Canadees radiostation te maken te hebben en was zo vereerd dat een politie-escorte werd gestuurd om de wagens van de radiomakers uit de file te halen. Deze kregen een fraaie plaats op een heuvel bij de perstent en het hoofdkwartier van de politie !
 
In de lucht - Die woensdagochtend werden de AM en FM zenders geinstalleerd en ook de antenne's. En zo begonnen de uitzendingen van CFR. De zes man sterke ploeg deed 24 uur per dag afwisselend programma en tussen de grote hoeveelheid meegebrachte platen zaten er natuurlijk veel van de groepen die zouden gaan optreden. Er werd door de jocks de nodige informatie over het festival gegeven en dat bracht de politie op een idee. In het hele gebied was het een chaos geworden door de vele fans die naar het festival wilden. In een tijd dat er nog geen internet was en geen mobiele telefoons, was het moelijk om al die mensen te informeren over wat er speelde en dus verzocht de politie CFR om al die fans via hun zender op de hoogte houden.
 
 
Festivalradio - En zo volgde info over routes, oplossingen voor medische problemen, hoe te handelen op het circuit en allerlei zaken die van belang waren. En de bemanning van een politiehelicopter kwam regelmatig in de studio 'verkeersinfo' verzorgen. CFR werd hiermee een officiele festivalradio en niemand die in de gaten had dat het hier om een piraat ging. Sterker nog, de radioploeg had niet zo goed voor de eigen voedselvoorziening gezorgd maar mocht gewoon mee-eten in de tent met de politiekantine.
 

Het loopt uit de klauwen - Op woensdag en donderdag kwamen meer en meer gegadigden richting het festival. De organisatie van het concert had gerekend op veel bezoekers maar dat het er 600.000 zouden worden had niemand verwacht. Het liep dus zogezegd uit de klauwen. Er was een groot festivalterrein beschikbaar en daarnaast een terrein waar de campers, bussen en auto's stonden. Door de enorme mensenmassa stonden velen van hen zover van het podium dat ze de optredens nauwelijks konden zien.

De entree was tien dollar per dag. Echter, de grote hoeveelheid mensen was niet te verwerken en toen op vrijdag 27 juli het concert begon waren de hekken inmiddels plat gelopen. De organisatie besloot om er dan maar een 'free concert' van te maken. Het podium en het daarbij behorend podiumgebied was wel geheel afgeschermd. En daarnaast was een afgezet terrein waar de tenten en bussen van de organisatie stonden alsmede de grote politiepost en de perstent. En ook de studio van Concert Free Radio.

 
 
Golfkarretjes - In de programma's intervieuwde men iedereen die maar iets interessants had te vertellen. Mensen van de organisatie, politieagenten, festivalbezoekers en zelfs de schoonmakers van de toiletten. Iets verder was de plaats waar de helicopters konden landen en ook de artiesten werden daar ingevlogen. Van daar werden ze met golfkarretjes naar het podiumgebied gebracht en kwamen dan langs de studio van CFR. En zo lukte het de radiomakers om enige leden van de optredende groepen binnen te krijgen voor een intervieuw.
   

Onweer - Het leek allemaal wel een beetje op Woodstock. Teveel mensen en daardoor te weinig eten, toiletten en andere voorzieningen. En ook hier teisterde een hevige onweersbui het festival waardoor het veld een grote modderbende werd. Maar iedereen had de tijd van zijn/haar leven. De incidenten bleven beperkt. Wel liep het verkeerd af toen een parachutist boven het terrein werd gedropt. Bij wijze van show had hij brandende fakkels bij zich maar dat ging mis en hij en zijn parachute vloog in brand. De parachutist overleefde het niet.

Jamming - Op het podium stond een gigantische geluidinstallatie. Nog nooit tevoren was er bij een concert apparatuur met zo groot vermogen gebruikt. En er was een fraaie lichtshow. De drie groepen deden vele optredens en het publiek was enthousiast. Grateful Dead was een groep die bekend stond om de lange optredens en deden ook hier een zes uur durende gig. The Band en de Allman Brothers waren eveneens succesvol en de drie groepen deden gezamenlijk diverse jam-sessies.

 
   

Doorprikken - Toen het festival een tijdje aan de gang was kwam men bij CFR op het idee om gedeelten van het concert door te prikken in de programma's. Ook leuk voor al die mensen die het niet gehaald hadden en ergens in de regio van Watkins waren blijven steken. Na enig overleg ging de organisatie accoord. De studio stond een eind van het podium vandaan en een straalzender was niet aanwezig. Een lange kabel van de PA naar de studio leggen zat er ook niet in. En dus werd de FM-zender tijdelijk uit de lucht gehaald en kreeg een plaats backstage. De antenne kwam bovenin een lichtmast. En zo kon een tijdlang iedereen via de radio meegenieten met het concert. Echter, de feed die men kreeg van de PA was technisch niet optimaal dus na een paar uur werd de zender weer weggehaald en ging terug naar zijn 'oude' plaats. CFR ging gewoon door met uitzenden. (foto: Grateful Dead)

 
 

Historisch - Op zondagavond 29 juli 1973 was het festival afgelopen. De volgende dag waren er nog steeds heel veel mensen aanwezig en maar langzaam trok het publiek weg. Dat kwam mede doordat zo'n grote vertrekkende mensenmassa in de hele regio voor opstoppingen en files bleef zorgden. CFR bleef nog gewoon in de lucht en was een grote hulp in het geven van verkeersinfo. Naar schatting waren bijna een miljoen mensen richting 'Summer Jam at Watkins Glen' gegaan. Een gedeelte was onderweg blijven steken. Op dinsdagmorgen waren onderhand de meeste bezoekers vertrokken en ging CFR uit de lucht. Die avond gingen ook de radiomakers weer naar huis. 'Concert Free Radio' zou nooit meer in de lucht komen maar schreef wel piraten-historie.

 
 
 
 
 
Terugkeren naar de MN home