Radio Lelystad
 

Stentor - Radio Lelystad werd in 1978 opgericht door Peter en Martin, ze waren buurtgenoten. Martin maakte toenertijd al korte radioprogramma’s via een kleine FM zender (stentor fm zender, dit even voor de kenners onder ons).

Peter woonde niet wetend hemelsbreed 100 meter van Martin vandaan en was ook met FM zenders bezig en luisterde vaak in de avond en nachtelijke uren op de FM band of er nog piraten uitzonden.

 

Het Schouw - Na het beëindigen van Martin zijn radioprogramma, deed Peter ook zijn zender aan en zocht via de FM band contact met Martin. Na enkele gesprekken gevoerd te hebben via deze FM band spraken zij af om elkaar in het echt te treffen. Wat bleek? Beiden woonden in dezelfde woonwijk het Schouw in Lelystad (zelfs 100 meter bij elkaar vandaan dus).

 

 
Van vriendschap was al snel sprake want in die tijd (1978) was je in Lelystad op radiogebied al snel een pionier en als je dan ook zo dicht bij elkaar woont en het klikt ook nog, dan heb je een band. Later bleek dit een vriendschap voor het leven te zijn. Al snel werden de twee radiozenders bij elkaar gevoegd en begonnen de pioniers in Lelystad een radiostation onder de naam WRL. Wat weer werd omgedoopt in de naam Radio Lelystad.
 

Fusie - In 1979 werden zij opgemerkt door een andere radiopiraat in Lelystad en dat was Wil van der Steen. De mannen zochten elkaar op en besloten om voortaan met zijn drieën verder te gaan met Radio Lelystad. En dan is het 1983 geworden en Radio Lelystad is uitgegroeid tot een goed beluisterde radiopiraat met professionele instellingen en is als team uitgegroeid naar acht medewerkers waaronder ikzelf (ddejay naam Jeroen Hofman). De nachtuitzendingen zijn verruild voor daguitzendingen en zo is Radio Lelystad de gehele zondag te beluisteren op FM en het kabelnet.

Water - Het is een zondag en Ron van der Plas komt er bij de aanvang van zijn ochtendprogramma achter dat er waterlekkage is. Er ligt een enorme plas rond de pick-up. Ik word gebeld met de volgende mededeling: "Hè Staphorst we hebben lekkage, kun je even deze kant op komen dan kunnen we samen op dak kijken wat er aan de hand is." Bij aankomst is het programma van Wil van der Steen bezig en ook collega Rene van Elst is inmiddels gearriveerd. Hij kijkt zorgelijk naar het plafond en ik hoor hem denken "GELUKKIG NIET MIJN PLAFOND!" 

 

Ik ga samen met Ron van der Plas het dak op. Dit moet via een keukentrapje en dan klauterend uit een tuimelraam gebeuren. Alleen dat is wel een toer waarvan mijn huidige levensverzekeringadviseur zenuwachtig zou worden. Eénmaal op het dak komen wij er achter dat de antennemast door de dakbedekking is gezakt en dat dit de boosdoener is van al de wateroverlast. Net op het moment dat wij denken "DIT VINDT DE WONINGVERENIGING NIET LEUK" horen wij een enorm kabaal.

Gevallen - Nou waren wij in die tijd wel wat gewend, maar hier slaat ons hart toch wel enkele keren van over. We kijken elkaar verschrikt aan....... "EEN POLITIE INVAL?" .... je moest in die tijd overal rekening mee houden. Wij in een tijger sluiphouding waar een marinier nog iets van kan leren naar het topje van het dak om daar over de rand naar beneden te kijken wat er allemaal aan de hand is. We zijn op het ergste voorbereid en in onze fantasie zien we al tientallen politieauto's voor het pand staan. Misschien wel de ME. Maar, waar wij ook kijken..... geen politie, geen ME en zeker geen RCD.

Na de levensgevaarlijke toer klimmen wij weer naar binnen en daar treffen wij Rene  met tranen over de wangen van het lachen aan. Wil zit lijkbleek achter de microfoon, met een hartslag waarvan een cardioloog zou zeggen "we leggen u even aan de monitor". Bij het aanzien van Wil van der Steen komen ook bij ons de tranen. Wat is er gebeurd? Wil is met zijn programma bezig en als hij dat doet dan sluit de man zich helemaal af van de buitenwereld door zijn hoofdtelefoon zo hard mogelijk te zetten. (Foto: Jan Staphorst (Jeroen Hofman).

 
Rene heeft een klein tafeltje gepakt en is achter Wil gaan staan om het plafond af te deppen met een doek. Deze halsbrekende toeren leveren het volgende tafereeltje op: Het tafeltje valt om en Rene belandt boven op Wil die totaal niet in de gaten heeft dat Rene achter hem circusartiest aan het spelen is.

RCD - Vijf jaar lang werden wij door de Radio Controle Dienst met rust gelaten, daar waren wij natuurlijk blij mee maar het baarde ons ook wel zorgen. Regelmatig werden er in Lelystad radiopiraten uit de lucht gehaald maar wij werden met rust gelaten en dat vonden we verdacht. Begin Mei 1983 was het dan zover, één van onze vrouwelijk medewerkers liep op straat in de buurt van onze uitzendlocatie en zag tot haar schrik een RCD auto met daarbij een politieauto. Zo snel mogelijk liep zij terug naar huis en pakte de telefoon om ons te waarschuwen. Rosemarie haar telefoonnummer was het populaire nummer dat Radio Lelystad communiceerde tijdens haar uitzendingen.

Phone-In - Rosemarie (toen de echtgenote van Peter) haar telefoon was via een hele lange telefoonkabel verbonden met onze studio die een straat verderop was. De telefoonkabel maakte via een spankabel een oversteek naar de andere kant van de straat en liep daar zichtloos over het dak naar onze studio. Door het opnemen van de hoorn kwam Rosemarie rechtstreeks uit in de Phone-in die op dat moment gaande was. Na een aantal keren proberen merkte Peter dat er iets niet in de haak was en onderbrak de Phone-in. Na het aanhoren van Rosemarie buiten de uitzending om melde Peter in de uitzending dat Radio Lelystad de lucht uit ging voor dat moment omdat de RCD bezig was om ons uit de lucht te halen. Opgelucht ontsprongen wij die zondag de dans, en dat zette ons op scherp !

Politie - De zondag daarop waren wij weer gewoon trouw te beluisteren en geen vuiltje aan de lucht terwijl wij op het ergste waren voorbereid. De zondag die daarop volgde was het Moederdag, en toen sloeg toch na 5 jaar ongestoord te kunnen uitzenden het noodlot toe. Zonder dat wij het opgemerkt hadden bij onze uitkijkpost bij het koepelraam werd er aangebeld door de Politie en de RCD.

Omdat Martin en Bob onze grammofoonplaten wilden veiligstellen en deze uit de studio sleepten duurde het even voor dat wij de deur open deden. De politie vond dit te lang duren en bonsde op de deur en schreeuwde: "Open maken, POLITIE!". Direct daarna probeerden zij met geweld de voordeur te forceren, maar door deze actie raakte het deurslot kapot en kregen wij aan de andere kant ook de deur zelf niet meer open. En dan heb je het dilemma, je wilt wel open doen maar je kan niet open doen!

 

Opgepakt - De FM zender stond nog steeds aan en Martin had de microfoon open gezet zodat alle luisteraars live konden mee luisteren wat er zich op dat moment in de studio afspeelde. Peter was ook aanwezig in de studio en was niet blij met de situatie en zocht een veilig onderkomen op het dak van onze studiolocatie. Peter deed dit uit zelfbescherming omdat een aanhouding of veroordeling zijn werksituatie in gevaar kon brengen (Peter werkte toen bij de overheid als ambtenaar). Platliggend op het dak zag Peter diverse politieauto’s rond het pand rijden en staan.

Ondertussen waren Bob en Martin aan het communiceren met de politie met daartussen nog de beruchte deur die niet meer open wilde. Toen de deur eindelijk open ging riep Bob vrolijk: "EH, GOEDEMIDDAG!!!!". De agenten en RCD mannetjes liepen direct door naar de eerste verdieping en waren nog met enige woorden live te beluisteren op de zender. Martin nam afscheid met de legendarische woorden: "NOU DIT WAS HET DAN, DIT WAS LELYSTAD". En trok vervolgens de stroomstekker van onze zender er uit. En toen was er ruis……

 
 
Terugkeren naar de MN home