Medianostalgie
 
 
 
Rob Ronder History (3)
Rob Ronder was in de jaren zeventig deejay bij de zeezenders Atlantis en MiAmigo. En beleefde nog enige andere radio-avonturen. In 1976/77 beschreef hij zijn Atlantis belevenissen op vermakelijke wijze in een aantal delen in het toenmalige blad 'Baffle'. Samen met Rob (Alfons Jagtman)  hebben wij dit interessante verhaal weer opgediept en na een kleine bewerking lees je het hier in drie delen.
 

Veronica - Iedereen bij Atlantis was in augustus 1974 razend nieuwsgierig naar wat de andere piraten gingen doen en men vroeg mij te informeren bij Veronica en Noordzee. Radio Noordzee (Tony Berk):

"We stoppen onherroepelijk, een uitweg is er niet meer". Radio Veronica (Rob Out): "We weten het nog niet, we hebben de indruk dat de direktie al een beslissing heeft genomen maar dat ze 't ons nog niet willen meedelen". De woorden van Rob Out die ondergetekende aanbood nog een paar dagen nieuws voor Veronica te verzorgen.

Ik had geen bezwaar en indien ik toestemming zou krijgen van Adriaan van Landschoot om naast mijn Atlantis programma's ook enige nieuwsuitzendingen voor Veronica te verzorgen dan zou het kunnen. Aldus geschiedde en d'n Rob was dus ook nog als nieuwslezer vanaf de Norderney te beluisteren. 

 
 
Maar dit is wel een heel apart vak vrienden ! Dat Radio MiAmigo door zou gaan was ons al bekend. Adriaan had al een telefoontje gehad van Sylvain Tack  (MiAmigo eigenaar) waarin deze hem vroeg om samen een tender te delen. Dit zou uiteraard aanmerkelijker goedkoper zijn maar Adriaan had geen interesse.
 
Einde Atlantis - Dames en heren plus andere landgenoten, we zitten klaar voor de laatste twee uren van ondergetekende op Radio Atlantis. Een twee uur durend lang weemoedig terugdenken in het laatste RR-programma 'Katers en Koppijn'. We schrijven 25 augustus 1974 in de vroege morgen. We waren met de medewerkers onderling overeengekomen dat ieder op zijn manier afscheid zou nemen. En dat we gezamenlijk, in een twee uur durend afscheidsprogramma ook nog een woordje zouden plaatsen.

In deze veronderstelling ging ik in de Bredase studio m'n laatste uren op tape zetten met daarin de mededeling dat de luisteraars in het afscheidsprogramma nog een kwartier van mij tegoed hadden. Maar wat gebeurd er ? Ik kom in Oostburg aan, m'n auto vol met de laatse programma tapes. Ik lever deze doos af op het bureel en ga upstairs om de beloofde vijftien minuten op te nemen. En zie daar....in de studio bleken alle microfoons verdwenen te zijn ! Andere studio in, ook weg ! Later zou blijken dat deze microfoons door Tony Houston waren meegenomen omdat hij dacht dat er niet meer zou worden opgenomen. Op dat moment was ik daar natuurlijk niet mee geholpen. 

 

Freddy Breck - Frank van Leeuwen heeft toen die twee laatste uren gemaakt, samen met de leden van de Freddy Breck fanclub. Toen ik dit bewuste programma op de dag des onheils hoorde, stond het huilen me nader dan het lachen. Ik kon wel janken ! Niet vanwege deze treurige dag, je voelde je inderdaad weinig gelukkig op dit moment. Maar veel meer vanwege het godvergeten slechte programma van de heer van Leeuwen. Moest dit nu het afscheid van Radio Atlantis zijn ? Hadden we hiervoor gewerkt ? Maar genoeg erover, laten we er niet langer bij stil blijven staan. Nadat Radio Atlantis op 25 augustus 1974 om 14.00 uur in de middag was gestopt met de Nederlandstalige uitzendingen, begon de internationale service met een week lang 24 uur op 24 uur Engelse uitzendingen.

Andy Anderson op die dag: "We have just one week left, it will also be the best". Overbodig eigenlijk om hier op te antwoorden: "You are right man". Ik geloof dat de Engelse programma's van Atlantis een zo sterke formule in zich hadden dat zij ver boven de Engelse programma's van RNI, Caroline en Luxemburg uitstaken ! Na deze week van Engelse programma's was het met de 'Jeanine' definitief gedaan. Op 1 september 1974 voeren we de haven van Vlissingen binnen en werden verwelkomt door een ganse menigte. De deejays brachten een laatste groet en beloofden een spoedig wederhoren.
 
Weer terug ? - En dan is het december 1974. Radio Atlantis is ruim drie maanden uit de lucht. Maar toch doen geruchten nog altijd de ronde, als zou het station spoedig terugkeren in de ether. En van deze come-back was inderdaad sprake ! In alle haast waren een aantal vergaderingen belegd. Studio's werden weer ingericht (twee stuks, beiden in Gent) en programma's opgenomen. Michael O. (=A.J. Beirens), Tony Martino, Elie Prins, Joop Reyntjes (=Victor van Rijn), Pierre van Gent, Charles Dupont en Rob Ronder produceerden nu de programma's. Ondergetekende was verantwoordelijk voor de programmatie van het station en werd daarom programmaleider genoemd. Erg veel is er niet te leiden geweest want het hele project was van uiterst korte duur.

Rob Ronder (midden) bij Radio Gemini in Moeskroen (1982). Links Tom de Graaf, rechts Frans Schuurbiers.
 

Alles bij elkaar werden er net genoeg banden opgenomen om een week uitzendingen mee te vullen. Helaas zijn zelfs die programma's nooit uitgezonden want enkele dagen voordat de zender in de lucht zou komen, bereikte ons een telex met de volgende inhoud: "Fort overvallen door autoriteiten - alle apparatuur in beslag genomen - Andy nog vrij - rest opgepakt". Daar sta je dan. Je denkt een gezellige kerst te hebben en dan lees je dit.

 

Gunfleet Tower - Dagen van kilometers vreten waren het voor ondergetekende geweest. 's Morgens in Amsterdam en Hilversum en 's avonds in Brussel en Gent. Het reslutaat ? NOP. Enkele details: de zendlocatie was een verlaten vuurtoren voor de Engelse kust genaamd Gunfleet Tower (mini-vuurtoren). Het station zou vandaar op 244 meter middengolf gaan uitzenden met een vermogen van 10 Kilowatt.

Overdag zou er zeven uur Nederlandstalige programmering zijn geweest. De geplande startdatum was 25 december 1974 om 09.00 uur. Maar de Engelse overheid nam daar alles vroegtijdig in beslag. Een aantal vraagtekens zijn mij in verband met dit avontuur altijd bijgebleven. Hoe wist men in Engeland dat Adriaan van Landschoot iets met Gunfleet Tower te maken had ? Hoe is het mogelijk dat Frank van Leeuwen een zo grote invloed op de leiding kreeg en hierdoor mensen als Eddy de Boeck kon aantrekken ?

Wat was de rol van Tony Neefs en konsorten geweest ? En hoe is het mogelijk dat men bij Radio MiAmigo reeds geruime tijd van te voren wist wat voor plannen Atlantis had ? En sterker zelfs, dat men wist wie de nieuwe programmaleider zou worden. Dat voordat dit ook maar op enige manier aan de buitenwereld bekend was. De meeste van deze vragen zullen altijd vragen blijven. Het enige dat wij aan het project overhielden was een vervelende kerst.

 

Andorra - Rob, we gaan zenden vanuit Andorra ! Dat waren de woorden van Frank van Leeuwen in december 1974 tijdens een opname van de Atlantis 'eiland' programmering. Hij vertelde mij toen in vertrouwen, dat hij contacten had met een zekere Tony Neefs uit Antwerpen. Deze industrieel was van plan om de gehele Atlantis ploeg bij Van Landschoot weg te kopen en met deze mensen een middengolfzender in Andorra te beginnen. Het contract zou reeds getekend zijn en er zou een zender besteld worden van maar liefst 1.200 Kilowatt.

Deze Radio Andorra Internationaal moest volgens de berekeningen in heel Noord-West Europa goed te ontvangen zijn. De eerste uitzendingen werden gepland voor begin mei1975 en zouden in maar liefst vier talen gepresenteerd worden: in het Nederlands, Duits, Engels en Frans. Iedere service moest zijn eigen programmaleider krijgen en Frank van Leeuwen zou de coordinator van het geheel worden. De financiele backing was volgens hern geen enkel probleem, daar Tony Neefs nog drie andere grote financiers achter zich zou hebben staan.

 

Wordt niets - Mij werd vanaf 1 maart een schriftelijke toezegging en per 1 april een contract als programmaleider en deejay van de Nederlands/Vlaamse service beloofd. Toen de tijd eindelijk daar was en ik ondertussen ook Pierre van Gent bij Radio Andorra Internationaal geintroduceerd had als studio-technicus, bleven en de heer Neefs en de heer van Leeuwen in gebreke. Het door hen beloofde contract voor Pierre en mij bleef uit. Frank van Leeuwen intussen kennende en dankzij informatie van andere insiders, stelden wij een ultimatum. Dat hield in dat wij inzage wensten in alle papieren, overeenkomsten etc. En dat we per 1 april ons definitieve contract wensten.

Dat de heren hier niet op wilden ingaan was ons eigenlijk al voordien duidelijk. Ik had namenlijk uit betrouwbare bron venomen dat zenden vanuit Andorra met zo'n groot vermogen niet alleen op politieke moeilijkheden zou stuiten maar tevens technische problemen zou opleveren. De bodem van het staatje bestaat namenlijk voor het grootste deel uit rotsgrond en omdat dat een bijzonder slechte geleider is zou het nooit mogelijk zijn om daar vandaar een goed en krachtig middengolfsignaal de lucht in te krijgen.

Rob Ronder anno 2013
 

Stroom - Heer Neefs en heer van Leeuwen voelden zelf ook al nattigheid en stelden voor om het dan maar op de lange golf te doen. Niet wetende dat hiervoor nog een veel sterkere zender nodig zou zijn. Die zou zoveel stroom verbruiken dat men die stroom in Andorra zelf niet eens zou kunnen opwekken. De slecht geslaagde 'april-grap' van van Leeuwen en consorten had ons echter lang genoeg geduurd en we besloten daarom om achter deze publiciteitsstunt definitief een punt te zetten.

Rob Ronder

 
 
 
 
Terugkeren naar de MN home