Medianostalgie

Southern Rock (1)

Door Nico Fintelman (Smits)

Deep South- In de zuidelijke staten van de USA ging alles altijd wat langzamer. En de moderne ontwikkelingen kwamen vroeger ook wat later. Misschien was het de hitte maar in ieder geval was men er altijd zeer conservatief. Tennessee, Alabama, Mississippi, Carolina en Georgia waren met name de staten waar decennia lang de behoudende burgers hun rustige leven leidden. Veel plattelandsbevolking, de 'rednecks'.

En toen in het land de discussie op gang kwam omtrent de discriminatie van de zwarte bevolking wilde men er hier niets van weten. Gelijke rechten? Daar was men hier niet van gediend. Terwijl in het parlement werd gesproken over het beeindigen van de rassenscheiding riep George Wallace in 1964 bij zijn inhuldiging als gouverneur van Alabama:

"Segregation now, segregation tomorrow, segregation forever". Veel later zou (de Canadese) popmuzikant Neil Young dit soort zaken en de daaraan voorafgaande slavernij bezingen in de fraaie song 'Southern Man' (1970).

Soul - Maar ook de zwarte bevolking van het zuiden maakte muziek. Van origine natuurlijk de blues. Daarna de rock'n roll die werd overgenomen door de blanken. Daarin liep men dan wel weer voorop. En toen in de rest van het land in de sixties de soulmusic ontstond werd deze (zwarte) muziek ook belangrijk in het zuiden. Daar was één van de eerste grote namen op dit gebied die van de zanger Otis Redding, afkomstig uit Georgia. Zijn manager was al vanaf eind jaren vijftig de blanke Phil Walden. Hij richtte halfweg de jaren zestig met Frank Fenter platenmaatschappij Capricorn Records op. En vervolgens ontdekte hij nog meer zwarte soulmusici zoals Al Green, Sam and Dave en Percy Sledge. Echter, in december 1967 kwam Otis Redding bij een vliegtuigongeluk om het leven. En met het ontstaan van succes kwamen de andere zwarte artiesten onder invloed van criminelen die hun management wilden overnemen. Phil Walden ging derhalve op zoek naar nieuwe acts en die zouden in een heel andere genre actief zijn zo blijkt later.

Easy Rider - In de tweede helft van de jaren zestig wordt de (nieuwe) Amerikaanse popmuziek dus belangrijk. Deze is ontstaan met als vooorbeeld de engelse popmuziek die in de jaren 1963/64 in alle hevigheid is losgebarsten. De Amerikanen worden er vervolgens zelf ook succesvol in en de meest prima muziek wordt de wereld ingeslingerd. Voor een heel groot gedeelte van de jeugd is dat hun muziek. Ook in de zuidelijke staten. Maar daar zijn de blanke ouderen er niet van gecharmeerd. Ze vinden de muziek maar niets maar vooral ook niet de uiterlijke kenmerken.

Zoals ze niet veel van de zwarte bevolking moeten hebben is dat ook het geval met mannen met lange haren. En die lange haren zijn juist heel erg in de mode, zeker vanaf 1967 als het hippiedom ontstaat. De zuidelijken noemen deze mannen 'sissies' en reageren op geheel eigen heftige wijze op dit fenomeen. Het wordt beeldend weergegeven in de speelfilm 'Easy Rider' met Dennis Hopper (1969). Hier wordt een langharige motorrijder op een stille landweg met een jachtgeweer van zijn motor geschoten door twee 'rednecks' in een oude pick-up truck.

Duane - Duane Allman komt uit Nashville (Tennesee) de stad van de country. Begint al vroeg gitaar te spelen. Komt terecht in Macon (Georgia) waar Capricorn Records van Phil Walden zit. Hier wordt hij al gauw door Phil ontdekt als een goede gitaarspeler en wordt session muzikant. Als soulartiest Wilson Pickett begin 1969 een cover van het nummer 'Hey Jude' van The Beatles opneemt speelt Duane hierop een fantastische gitaarsolo. En vestigt zijn naam. Vervolgens richt Duane zijn eigen groep op. Als de groep vrijwel compleet is besluit hij zijn broer Gregg als zanger aan te nemen.

En zo ontstaat de Allman Brothers Band. De eerste LP (op Capricorn Records) is nog niet zo'n succes maar de groep treed al wel veel op. Met name de urenlange zondagmiddag sessies in het park van Macon worden legendarisch. De tweede LP van de Allmans komt uit in 1970 en heet 'Idlewild South'. Het wordt een succes. Het is een blues/rock album met lekkere stevige muziek en de prima gitaar van Duane Allman. De groep wordt dan snel populair en doet overal in het land optredens. Om precies te zijn, in het jaar 1970 doet men op 306 dagen optredens.