Fan van Eddie
Door Nico Fintelman (Smits)
 

Feestje - Het was al nacht toen ik terug reed van een feestje. Uit de autoradio klonk een oude hit van Eddy Cochran, 'C'mon everybody'. Het kraakte en piepte een beetje want de autoradio was afgestemd op een Engels middengolfstation. Lekker ouderwets. Maar deze zender was wel erg leuk. De deejay vertelde dat Eddie Cochran een grootheid was geweest. Langzaam dreven mijn gedachten af en brachten me zo'n vijftien jaar terug. Naar een plek waar ik een korte periode werkzaam zou zijn.

Zonderling - Gerard was een wat zonderlinge man. Chaotische haarbos, slecht gebit, smoezelig spijkerpak, wilde blik in de ogen. Een vrijgezel op leeftijd die samen met nog enige vrijgezelle broers woonde op een vervallen boerderijtje. Hij werkte op het kantoor waar ik binnenstapte. Hoe was die man hier ooit terecht gekomen?

De dames op het kantoor vonden Gerard maar een vreemd figuur en hielden hem vaak voor de gek. En terwijl zij de kamer blauw stoomden met hun sigaretten (nog geen rookverbod) werd Gerard door hen naar buiten verbannen als hij een sigaar wilde opsteken. Dat stonk teveel. Gerard en ik raakten regelmatig in gesprek. De conversaties gingen over dingen die ons beiden interesseerden zoals politiek en geschiedenis.

En Gerard vertelde over de reizen die hij als backpakker had gemaakt naar landen als India, Laos en Cambodja. En we hadden het over muziek. "Ik ben al vanaf het begin een fan van Eddie Cochran, maar ja niemand weet wie dat is" zei Gerard op weemoedige toon. "Nou, ik wel hoor" zei ik. Gerard keek me verrast aan. Ik vertelde dat ik het nummer 'Summertime Blues' fantastisch vond en begon ook over andere hits van Eddie Cochran. Gerard begon te stralen. Hier had nog nooit iemand hem serieus genomen en zeker zijn muziek niet. De genoemde dames hielden van R&B, Dance en Marco Borsato. Maar lachten om zoiets raars als Eddie Cochran. Gerard was blij iemand te ontmoeten die wist waar hij het over had en in de tijden die volgden ging het gesprek dan ook vaak over de oude rocker.

 

Attack - Op een ochtend was Gerard niet aanwezig. Dat was vreemd want hij was er eigenlijk altijd. Pas in de middag kwam hij binnen, vergezeld door een broer. Gerard kwam vertellen dat hij voorlopig niet meer kwam werken. Dat mocht niet van de dokter. "Weet je wat mij is overkomen?" vroeg hij me. Zijn mond was scheef getrokken en ik zag dat hij een hand en een been niet goed kon bewegen.

Ik wist wat hem was overkomen. In de maanden daarna kwam het niet echt goed meer met de gezondheid van hem. De werkgever was coulant en zorgde ervoor dat Gerard met vervroegd pensioen kon. Nooit meer wat van hem vernomen. En mijn werkplek was een tijdje later ook ergens anders.

 
   
Eddie - Eddie Cochran was een echte rocker. Hij behoorde bij de Amerikaanse generatie waarmee het allemaal begon, die van de Rock 'n Roll in de tweede helft van de jaren vijftig. Eddie was waanzinnig populair en zijn muziek kreeg ook wel het stempel Rockabilly. Zijn gootste hit was 'Summertime Blues' en andere hits waren ondermeer 'C'mon Everybody' en 'Three Steps to Heaven'. Maar in 1960 kwam Eddie om het leven bij een auto-ongeluk tijdens een toernee door Engeland. En dat was eigenlijk ook het verhaal van de hele Rock 'n Roll.
   

Snel ten einde - Al veel te snel kwam er een einde aan de periode van deze muziekvorm die de basis is van de popmuziek tot nu toe. Het begon zo'n beetje in 1954 en eindigde rond 1960, mede omdat de helden in rap tempo van het podium verdwenen. Eddie Cochran kwam dus bij een auto-ongeluk om het leven, Buddy Holly en The Big Bopper kwamen (samen met Ritchie Valens) bij een vliegtuig-ongeluk om het leven, Jerry Lee Lewis zijn carriere stopte redelijk abrupt door schandalen in zijn prive leven en Elvis Presley moest in militaire dienst. Het zou vervolgens nog enige jaren duren voordat de volgende muziek revolutie ontstond. Het was een jonge generatie Engelsen die de Amerikaanse rockers als idolen hadden en hun nummers speelden maar succesvol werden met hun eigen interpretatie van de muziek.

De eersten die hiermee de wereld veroverden waren The Beatles en zij waren degenen die bepalend werden voor de ontwikkeling van de popmuziek. Velen volgden en jaren later hoorde daarbij ook de Amerikaanse groep Blue Cheer. In 1968 stormden zij de Top 40 binnen met een heavy uitvoering van Eddy Cochran's 'Summertime Blues'. Toen ik die plaat in dat voorjaar voor het eerst op de radio hoorde was ik meteen verkocht. Wat een fantastische uitvoering van dat nummer !

Verder - Al deze dingen overpeinzend was ik inmiddels vele kilometers verder en op de autoradio had het radiostation de plaat van Eddie Cochran al lang weer achter zich gelaten. Maar alle volgende platen waren nummers uit de periodes die ik hier noemde, fantastische muziek dus.

 
 
 
 
Terugkeren naar de MN home