MediaNostalgie

Euro radio '80

Door Nico Fintelman (Smits)

Riviera - Er zijn van die radioverhalen die misschien niet tot iets groots zijn gekomen maar wel opmerkelijk zijn. Dit is er zo één. In maart 1980 bedachten een aantal Nederlanders om een radiostation te beginnen in Italie. Dat land kende inmiddels al jaren een vrije radiosituatie dus dat moest lukken. En misschien kwamen de programmabanden van het legale station ook wel 'toevallig' terecht op een schip voor de Nederlandse kust.

Een soort van locale basis voor een (illegale) zeezender. Als locatie voor het avontuur werd het Noord-Westen van Italie gekozen. Om precies te zijn in het plaatsje Perinaldo aan de Italiaanse Bloemenriviera en grenzend aan de Franse Riviera. Initiatiefnemers waren Tom van Eyck en Ferry Eden. Tom was betrokken geweest bij de Utrechtse landpiraten Domstad en Centraal en Ferry kenden we natuurlijk van de toen niet meer bestaande zeezender Radio MiAmigo.

Op naar de zon - Wettelijk moest er een Italiaan in de directie zitten en die werd gevonden en hij vroeg ook de zendvergunning aan. Het was de bedoeling om maar meteen met twee FM-zenders in de lucht te komen. Op de ene kwam dan een Italiaanse programmering (Radio Europa 2) en op de andere een Nederlandstalige programmering (Radio Europa 1). Voor de laatste was een behoorlijk potentieel aan luisteraars bedacht.

Er waren immers een groot gedeelte van het jaar veel Nederlandse en Vlaamse toeristen in dit gebied. En ja, dan misschien nog die zeezender.....In de volksmond kreeg het project de naam Euro Radio 80. Tom Verbrugge was iemand met een grote professionele studio en hij verhuisde deze naar Perinaldo. Ferry Eden, Tom van Eyck en ook Paul Lewenstein zorgden voor verdere financiering.

Zender - Hoewel Italie vol zat met radiostations en er daar dus genoeg zenderleveranciers waren, werd besloten om toch een zender in Nederland aan te schaffen. Deze moest vervolgens verborgen in een auto over al die grenzen naar de zendlocatie worden vervoerd. Een antenne werd geinstalleerd en de testuitzendingen konden beginnen. Maar toen deze waren opgestart kwam men er toch achter dat er meer financien nodig waren. Zendtijd verhuren op de Nederlandse service Radio Europa 1 was een optie. De Vlaming Danny Vuylsteke toonde belangstelling en huurde een aantal uren zendtijd per dag om daar te beginnen met een eigen programmering. Maar toen het op betalen aankwam bleek de cheque die Danny had afgegeven niet gedekt te zijn. Dit gedeelte van de programmering verdween dus weer en financiele zorgen bleven (Danny had te maken gehad met de zeezenders MiAmigo en Caroline en zou later bij diverse Belgische vrije radiostations betrokken zijn).

Kerktoren - Al gauw bleek men zich verkeken te hebben op de uitzendlocatie. Deze lag in een lager gedeelte van het dorp en zodoende stond de antenne niet hoog genoeg waardoor maar een klein gebied kon worden bereikt. De dorpspastoor van Perinaldo bracht uitkomst. De antennes konden worden geplaatst in de kerktoren en vanaf dan wist men een behoorlijk gedeelte van het beoogde zendgebied te bereiken. De zomer kwam eraan en ook de de toeristen uit de Benelux. De luisteraars dus. Radio Europa 1 begon lekker te klinken en de meeste programma's werden live gedaan. Deejays in Italie waren dan Hans Terlouw, Johan Vermeer, Maarten de Jong, Paul Lewenstein, Ton van den Berg, Ferry Eden en Tom van Eyck. Het station klonk leuk en Radio Europa 1 was dus vrolijke zomerradio. Ook waren er enkele Engelstalige programma's. De Italiaanse service Radio Europa 2 zou er echter nooit komen.

En die boot ? - Ondanks het feit dat er een goed station stond was het niet mogelijk om veel adveerterders te krijgen in dit gebied. Ferry Eden begon heen en weer te reizen naar Nederland in de hoop hier adverteerders voor het station te vinden. Dat leidde tot niets. De financien werden dus beperkt. In Nederland probeerde Ferry ook om een boot te vinden die als zendschip zou worden uitgerust. De programma's die in Italie werden uitgezonden zouden dan daar worden opgenomen en heruitgezonden via de zeezender voor de Nederlandse kust. Helaas waren er geen serieuze investeerders voor dit project te vinden en deze zeezender zou er nooit komen.

Sabotage - Aan het einde van de zomer van 1980 werd de financiele situatie in Perinaldo nijpend. De lopende kosten konden maar net worden betaald maar de deejays ontvingen geen salaris. Er was zelfs geen geld meer om hun eten te betalen. Toen Ferry, Tom en Tom weer even in Nederland zaten gooiden een paar andere van de jocks het bijltje er bij neer. Ze vertrokken, maar niet voordat uit frustatie nog de nodige sabotage werd gepleegd. Zender en studio werden vernield. Uiteindelijk bleven alleen Maarten de Jong en Paul Lewenstein nog in Italie.

Zendvergunning - Een ongeluk komt zelden alleen. In het njaar van 1980 bleek de eerder genoemde Italiaan nooit de zendvergunning te hebben aangevraagd. Het station draaide illegaal ! Met veel kunst en vliegwerk werd dit foutje hersteld en kwam er via wat connecties alsnog een zendvergunning voor Radio Europa 1. Maarten en Paul bleven in Italie en Hans, Ferry en Tom kwamen in afwisseling langs om mee te werken. Ook was er nog een Engelsman genaamd Stephen. Nog ieder dag werden er programma's gemaakt en was het station in de hele regio te beluisteren. Maar financieel werd het steeds moeilijker.

Langzaam aan werd de stemming onder de radiomakers minder. Tegen de kerst gingen alle Nederlanders naar huis en bleef Stephen alleen achter. Het station was dan nog maar sporadisch in de ether. In januari 1981 werd Stephen opgehaald door enkele Nederlandse medewerkers omdat het niet meer was vol te houden. Het avontuur was definitief voorbij, Euro Radio '80 hield op te bestaan.