MediaNostalgie

Radio Seven

5 februari 2013 door: Nico Fintelman (Smits)

Belgie - De vele vrije radio's die er in het begin van de jaren tachtig in Belgie kwamen waren in feite gewoon piraten. Aanvankelijk werden deze zenders dan ook met regelmaat opgepakt ondanks het feit dat was aangetoond dat de wet niet expliciet deze zenders verbood.

Maar deze gaf ook niet aan dat er een mogelijkheid was om een eigen radiostation te beginnen. De Belgische mediawet had dus gewoon een hiaat als het ging om radiomaken door andere partijen dan de publieke omroep (voor Vlaanderen de BRT). Gevolg was dat op een gegeven moment van overheidswege werd besloten dat er een aanpassing in de mediawet moest komen.

In afwachting daarvan werden er bijna geen oppakacties meer uitgevoerd door de opsporingsdiensten en zo konden de radiofanaten hun gang gaan. In een aantal gevallen leidde dat tot grote professionele 24-uurs stations. Deze zonden uit met grote vermogens en hadden hoge zendmasten. En waren daardoor in een behoorlijk gedeelte van Belgie te ontvangen. Ik zal me hier beperken tot Vlaanderen. Enige van de groten: Antigoon in Antwerpen, Contact in Brussel en Gemini in Moeskroen. En ook Radio Seven.

Zellik - Radio Seven begon in november 1981 in het plaatsje Zellik vlakbij Brussel. Er werd een hoge mast geinstalleerd en een zender met hoog vermogen aangeschaft. In de eerste periode had ook Seven last van oppakacties van de overheid. En van sabotage acties van collega's. Maar toen deze zaken niet meer zo speelden kwam het station goed op dreef.

Seven had duidelijk de intentie professioneel te zijn en dat lukte ook. Het was een station met prima popmuziek en professionele programma's en deejays. Het vermogen bedroeg zo'n 4 kilowatt en in combinatie met een hoge zendmast betekende dit dat het station was te ontvangen in een groot gedeelte van Vlaanderen en ook in het zuiden van Nederland. Duidelijk dus dat Radio Seven erg populair werd. En dat weerspiegelde zich in de commerciele resultaten. Veel adverteerders boekten reclame op het station waaronder de nodige grote landelijke bedrijven. Het feit dat de eigenaren van het station goede banden

hadden met bepaalde politici hielp natuurlijk erg mee. Hierdoor wist men overheidsmaat-regelen te voorkomen en kon het station in alle rust draaien. Veel deejays deden met genoegen hun programma op Radio Seven en daaronder namen van mensen die grote bekendheid hebben gekregen zoals Ton Schipper, Rudy van Vlaanderen en Luc de Groot. Zelfs de Nederlandse topjock Joost den Draaijer maakte nog tapeprogramma's voor Seven. In1983 werd het steeds moeilijker om een groot bereik te houden en besloot men om de programmering ook te gaan brengen via andere radiostations in Vlaanderen.

In een tijd dat er nog geen internet was betekende dit dus wel dat alle programma's moesten worden getaped. Dit alles gebeurde onder de naam Magic Seven Music maar dit werd niet zo'n succes. Omdat Radio Seven na de invoering van de nieuwe mediawet geen vergunning kreeg stopte het station ergens eind 1983 hoewel ook wordt beweerd dat een voortzetting van het station er nog tot 1986 was.

Herrie - In het voorjaar van1982 bracht ik mijn eerste bezoek aan Radio Seven in Zellik. De etherpiraterij hier in Nederland was nog bezig de echte professionaliteit te krijgen en in de regio waar ik woonde waren nog geen 24-uurs stations. En dus was Seven een hele openbaring. Vanuit een professionele studio knalde het station met lekkere popmuziek. Leuke jingles, ieder uur een eigen nieuwsdienst, veel adverteerders. En een goot zendgebied natuurlijk. Overigens werden lang niet alle programma's live gedaan maar waren er velen op tape.

Ton Schipper (die ik kende van zijn programma op zeezender MiAmigo) zat toen tussen 11.00-12.00 uur op werkdagen en ook dat programma was lang niet altijd live. De nieuwslezer bleek mij te kennen van de Nederlandse etherpiraterij. Het was een nog heel jonge Herbert Visser die af en toe wat deed in de etherpiraterij in zijn woonplaats Zevenaar maar in zijn schoolvakanties bij Seven zat. Behalve nieuwslezer was hij ook degene die de tapes afdraaide en hij deed er eveneens een programma. Het had tot gevolg dat ik in 1982 en 1983 met regelmaat bij Radio Seven kwam. In die tijd leuk om bij zo'n station te kijken en ideen op te doen. En vaak gingen we met wat mensen een pilsje drinken in een cafe in de buurt. In de zomer van van 1982 vertelde men me dat er iets nieuws was ingevoerd bij Seven: de Canadian mix.

Als een deejay twee platen na elkaar draaide zonder aan- en afkondiging dan werd de eerste plaat niet uitgefade of tot het einde gedraaid maar werd ergens tegen het einde op een geschikt moment de plaat afgekapt en knalde de volgende er meteen in. Dat gaf fraaie snelheid in een programma en werd voor het eerst gedaan op radiostations in Canada. Vandaar de naam. Ik heb het toen meteen ingevoerd op mijn Radio Invicta in de Betuwe en Wageningen.

Ook in Nederland - Eén en ander had tot gevolg dat er in Nederland ook een Radio Seven kwam. Ben van Holland was vanuit Wageningen al lange tijd actief als televisie-piraat onder de naam RTL-tv. Dat was behoorlijk succesvol en zo kreeg hij plannen om ook met een radiostation te beginnen. Het bleef een tijdlang bij plannen maar eindelijk werd de knoop doorgehakt. En toen moest er een naam worden verzonnen voor de nieuwe zender. Ik had behoorlijk wat jingles van Seven in Zellik en dat gaf de doorslag. Door die te gebruiken hoefden er geen jingles te worden gemaakt. En zo startte in januari1984 Radio Seven Wageningen. Nou ja, de zendlocatie was in het dorpje Bennekom.

In een groot oud huis had Seven een zolder ter beschikking waar afspeelapparatuur en zender stonden en op het dak stond de zendantenne. Seven was een familiestation en de programma's waren voornamenlijk gevuld met nonstop muziek. Het was het eerste station in de regio dat elke dag uitzond. Van maandag tot donderdag was dat van 7-19 uur en dan vanaf vrijdagochtend non-stop door tot zondagavond. Het ontvangstgebied was de regio Wageningen-Ede-Veenendaal-Betuwe en het station werd behoorlijk populair

. Alle programma's waren op tape en die banden werden door een groepje mensen gemaakt. Op de uitzendlocatie stonden 12 simpele taperecorders en een tijdklok zorgde ervoor dat er ieder uur een nieuwe tape werd gestart. Ben van Holland en Peter Crooswijk deden de organisatie waarbij ik hand- en spandiensten verleende. Ik deed in die tijd ook al programma's voor Delta. Op vrijdagmiddag bracht Hilversum 3 de Top 40 en daarom werd besloten dat Seven dan alleen Nederlandstalige muziek uitzondt. Het publiek daarvoor luisterde toch niet naar de Top 40. Ook waren er specials met disco, reggae, country en romantische muziek.

Zoals gezegd: het format was verder nogal breed maar wel met veel popmuziek. Er was welgeteld één gepresenteerd programma en dat zat op zondagmiddag. Die presentatie deed ikzelf. We gaven er in een quiz heel stoer televisie's weg maar de 'winnaars' waren altijd bekenden die dus nooit iets kregen, zij zaten in het complot. Tsja, piraten. Opvallend: er was geen nieuws maar ook waren er geen adverteerders. Daarvoor werd geen moeite gedaan, het bleef hobby.

RIP - Ook Seven ontkwam niet aan de acties van de overheid. Ergens in mei1984 was er op de zendlocatie een inval van RCD en politie. Daar waren geen personen aanwezig want alles draaide dus vol-automatisch. Toen Ben later op die locatie kwam bleek dat de opsporings ambtenaren een berichtje hadden achter gelaten. Op een plank had men geschreven: Seven RIP 25 mei 1984. De datum weet ik niet exact meer maar het zal zoiets zijn geweest. Dat RIP (Rest In Peace) was niet echt toepasbaar want het station kwam weer terug. Vanaf diverse locaties bleef Seven uitzenden tot ergens in de zomer van 1984. Tijdgebrek bij de organsatie was de voornaamste oorzaak dat dit Seven stopte.